Herinnering

A not so happy sonnet about living with memories that haven't found its place in the present. It's how I used to be but am no longer. The translation is provided below.

Gestrand in zanderige vlaktes
van trage tijd, verwijdering
waarin de echo steeds verzwakt
en toch elk woord te hard weerklinkt

Vanuit die hitte staart niets terug
dan wat het was en worden ging
toen dorst met elke dag vervluchtte
en de verbeelding weer verging

En zo verzwolgen door de tijd
herinner ik herinnering
sleep sporen, raak ze kwijt,
en lijst de oude dagen in

Het staat maar stil zonder bewegen
terwijl ik reis langs vele wegen


The translation in English:

Stranded in sandy plains
of time slowed down I am
in which the echo weakens
en yet every word seems too loud

Out of this heat nothing stares back
than what it was and was going to be
when thirst eluded with each day
and the imagination perished

And swallowed by time
I remember memories
drag traces and loose them
and frame the days of old

It stands motionless
while I travel many roads